ของกินอิ่ม (๑) : ปลาทูต้มเค็ม

เข้าหน้าฝน ย่ำรุ่งอากาศเย็นชื้นจัด น้ำค้างเกาะตามกิ่งไม้ดูชุ่มฉ่ำ เป็นเวลาที่สงบ สบายใจ ที่สุด แม้จะเย็นสบายขดตัวอยู่บนกระดานห่มผ้าอุ่น แต่ก็ไม่นึกอยากนอนต่อ พลางนึกถึงมื้อเช้าอย่างเมื่อสัก ๓๐ - ๔๐ ปีล่วงมา “ปลาทูต้มเค็ม” ตักราดลงบนข้าวต้มร้อน ค่อยละเลียดไป เป็นรสที่คุ้นเคยและคนกินน้อยลงทุกวัน ด้วยขั้นตอนการปรุงต้องใช้เวลา

บางวันหากพอมีเวลาว่าง ก็มักจะออกไปตักบาตรพระสงฆ์วัดบวรนิเวศวิหาร หรือ วัดชนะสงคราม ทุกครั้งจะเดินมาเลือกซื้อกับข้าวที่ตลาดเช้าปากตรอกไกรสีห์ ของสด ของแห้ง ของทะเล อะไรๆ ก็มี ไม่พลาดร้าน “ปลาทูต้มเค็ม” ตรงปากตรอกฝั่งถนนจักรพงษ์ ร้านนี้ขายมานานจนเกินจะนับปี ส่งต่อกันมาหลายรุ่น ต้มกันแต่มืด สักตี ๓ ได้กระมัง ไฟกลางๆ ต้มไปเรื่อยให้ความหวานจากอ้อย เรียงอยู่ก้นกะทะซึมเข้าเนื้อปลา “ต้มเค็ม” จะไม่เค็มโดด ทว่า เค็มตัดหวาน หอมโปรยกระเทียม พริกไทย ขิง ดับคาวปลา ทั้งยังปรับให้เค็มหวานกลมกล่อม “ต้มเค็ม” อย่าไปยุ่งอะไรมาก เรียง อ้อย ตัวปลา เครื่องตุ๋น ซิอิ๊วดำเค็ม รอให้เดือดไปเรื่อยๆ สัก ๓-๔ ชั่วโมง หากไม่หิวโซ อดใจได้ เก็บข้ามคืน รุ่งเช้าอีกวันค่อยกิน จะยิ่งอร่อย กะทะที่ตั้งเรียงข้างกัน คือ แกงไตปลารสจัดจ้าน คนสมัยก่อน ตั้งสำรับ หวาน เค็ม เผ็ด เคียงกันไว้ กินข้าวได้มาก ไม่ป่วยไข้

จะกี่วันคืนผ่านไป บางลำพู แม้จะเซาไปมาก และหลายอย่างยังคงเลือก “อยู่ต่อ” ยามเกิดโรคระบาด ขายได้น้อยลง แต่ก็ดีกว่าไม่ได้เลย ทั้งเป็นของซื้อกลับ ไม่ต้องนั่งกินระแวงโรคภัย หากเราปรับตัว ปรับชีวิตกันได้ อีกไม่นาน ก็คงออกมาซื้อข้าวของกันพอได้ #เรือนบางระมาด

อ่านเพิ่มเติมที่ www.ruenbangramat.com