ของกินเล่น (๑๔) : หน่ำเฮงหลี

เช้าวันไหน หากว่าง และยังไม่อยากกินอะไรมากนัก ก็มักจะแวะที่ หน่ำเฮงหลี ร้านกาแฟเก่าแก่ย่าน นางเลิ้ง หลานหลวง ของกินเล่น ที่กินทีไร ก็กลายเป็น ของกินอิ่ม ไปทุกครั้ง คือ ขนมปังสังขยา ไข่ลวก อาเจ้ ลวกไข่ได้ถูกใจที่สุด คือ ไม่ดิบจนเห็นวุ้นไข่ สุกพอดีกิน ไข่แดงไม่คาว โรยพริกไท เหยาะซิอิ๊วน้อยหนึ่ง เด็กๆ แม่ทำให้กินบ่อยมาก ก่อนไปโรงเรียน ชาดำเย็น ก็ชงแบบเก่า ติดขมปลายลิ้น ไม่หวานจัด หากจะให้สดชื่น มีกำลัง ก็ต้องสั่ง โอเลี้ยง เข้มข้นด้วยเนื้อกาแฟ และหวานกว่า ทว่า กินบ่อยนักไม่ดี ขนมปังสังขยาที่นี่ไม่เหมือนร้านอื่น เพราะ เจ้จะไม่ผสมสีอาหาร เป็นสังขยา แบบทางสิงคโปร์ สีออกนวลๆ ไม่หวานจัดเช่นกัน แม้ร้านจะดูเก่า แต่สอาดสอ้าน สบายตา เหลือเกิน อาเจ้ยังรักษาตู้เย็นโบราณไว้ “2-3 วันเปิดไฟสักที ให้เครื่องทำงาน เปิดตลอดไม่ได้ กินไฟ” นับแต่ อาม่า แม่ของอาเจ้จากไป อาเจ้ดูเหงาไปบ้าง แต่ก็ยังคงยิ้มแย้ม ขยันขันแข็ง

ขนมปังปิ้ง สังขยา นี้ นับเป็นวัฒนธรรมการกินแบบ เปอรานากัน ชาวจีนช่องแคบ แถบ ปีนัง มะละกา สิงคโปร์ ไปจนถึง ชวา นิยมกินกันมาก เรียกกันว่า kaya toast กาแฟใส่นม ตามอย่างมุสลิม ไทยเรารับมา เรียกเป็น สังขยา เติม รส กลิ่น ให้เข้มข้นขึ้น #เรือนบางระมาด

อ่านเพิ่มเติมที่ www.ruenbangramat.com