คิดเล็กคิดน้อย

ทุกครั้งที่หุงข้าว จะหุงเผื่อสัก ๓ - ๔ มื้อ ตักพอกิน ที่เหลือจะเก็บเข้าตู้เย็น มองหากล่องใบเล็กพอจะใส่ข้าวได้หมด และไม่กินที่ในตู้เย็นนัก ไม่คิดจะซื้อตู้เย็นใหม่ เพราะไม่อยากจ่ายของมาตุนเก็บไว้ ไม่นานกลายเป็นขยะคาตู้เย็น กล่องพลาสติก ๒ ใบนี้ ไม่ชอบสีสันเอาเสียเลย จำได้ว่าแถมมากับตู้เย็น หยิบติดมือกลับบ้าน ตั้งใจจะทิ้งเสีย เพราะไม่ชอบพลาสติก แต่แล้วมันก็ยังวนเวียนอยู่ในครัว วันหนึ่ง แม่เอาใส่ปลาสลิดทอด ให้มากินที่ รังหนู อพาร์เตอมองต์ ริมคลอง แต่นั้นมา ก็ใช้ ล้าง เก็บขึ้น กล่องพลาสติก ข้อเสียคือ กลิ่นจะติด และล้างคราบมันออกยาก จึ่งมักใช้กล่องเก็บที่เป็นแก้วใส ล้างง่าย ทว่าแตกเสียหายก็ง่าย กล่องฝาสีส้ม ฟ้า นี้ ใช้ใส่ข้าวสุกแห้ง ซึ่งไม่มีกลิ่น ใบสีส้มจะตื้นกว่า หากใบสีฟ้าไม่พอ ก็แบ่งเก็บในใบสีส้ม

มองกล่อง ๒ ใบนี้ แล้วก็นึกติตัวเอง ที่ชอบ “ทิ้งขว้าง” ไม่คิดถี่ถ้วน เอาแต่ซื้อของใหม่จนรกบ้านไปทุกทาง ผิดกับ แม่ แม่จะ “คิดเล็กคิดน้อย” กล่องใส่กับข้าว พลาสติกอย่างดี แม่จะล้างขึ้นมา ล้างน้ำยาเข้มข้น ออกแรงขัดให้กลิ่นและคราบมันออก เก็บไว้ใช้ต่อ คงเหมือนคนโบราณ ไม่ “ทิ้งขว้าง” ของ แม่ซื้อเครื่องครัว กะทะ จาน ชาม น้อยมาก นางมักบอก “ของใหม่ ไม่เคยมือ” ในครัวที่บ้าน จึงมีแต่ กะทะ หม้อต้ม หม้อแกง เก่าแก่ บางใช้ ๒๐ กว่า ก็ยังใช้

พอเกิดโรคระบาดขึ้น จึ่งทำให้นึกได้ว่า ไม่ควรจ่ายลงให้มาก เงินทองใช้เท่าที่จำเป็น ทำกับข้าวเอง ประหยัดสอาด เงินทองเหลือเก็บไว้ แบ่งปันจุนเจือ คนยากไร้ในยามนี้ ช่วยกัน มื้อ ๒ มื้อ ให้อิ่มกันไปก่อน #เรือนบางระมาด

อ่านเพิ่มเติมที่ www.ruenbangramat.com