จับกลิ่นจับใจ (๓) : หอมธูปหอมเทียน

“กลิ่น” นอกจากจะทำให้เกิดความผ่อนคลาย อย่าง กลิ่นหอมดอกไม้ พิกุล ยี่สุ่น จำปา ยามค่ำ และช่วยให้วางความวุ่นวายต่างๆ ลงได้แม้จะชั่วครั้งชั่วคราว ก็น่าจะดีกว่าไม่ได้วางเอาเสียเลย ยังทำให้เกิดความมั่นคง บางลำพู เมื่อสัก ๓๐ - ๔๐ ปีที่แล้ว เป็นย่านจับจ่ายของคนกรุงเทพ ไม่ว่าจะเป็น ชุดนักเรียน ผ้าตัดเสื้อ เครื่องตัดเย็บ ปักร้อย ดอกไม้ ธูปเทียน ฯลฯ “บัวสอาด” ร้านขายเครื่องหอม เครื่องบูชานานา หน้าร้านอยู่ ถ. ตานี ยังคงกลิ่นอายอย่างดั้งเดิม ทุกครั้งที่ก้าวเข้าร้าน ก็จะรู้สึก มั่นคง ว่ายังมี “กลิ่น” เดิมที่ทำให้รู้สึก ปลอดภัย ร้านบัวสอาดจะรับธูปเทียนฟั่นมือมาขาย ยี่ห้อประจำ คือ ธูปหอมมงคล ส. บุนยะรัตตเวช ที่เห็นมาแต่เล็กแต่น้อย ก่อนพ่อลาลับดับขันธ์เมื่อ ๑๐ ปี ล่วงมา ยังสั่งว่าให้ใช้ธูปจากร้านนี้ เพราะเขาจะจำ “กลิ่น” ได้ มาวันนี้ คุณยายมือฟั่นธูปลาลับล่วงแล้ว ธูปหอมของแกเป็นอันจบสิ้น เหลือก็แต่ธูปหอมดุสิต ฟั่นธูปทรงไทยโบราณ ดอกธูปทรงแตร ค่อยลีบเข้าหากันตามแนวก้านไม้ ธูปฟั่นมือ ต้องมีพื้นที่ไว้ผิงแดดให้หอม บางคราวผสมส่วนผิด ก็ขายเป็นธูปรอง ไม่เข้าห่อ ยกมัดขายกันไปถูกๆ ทุกครั้งที่ไป ร้านบัวสอาด ก็จะเปิดโถที่ตั้งรายอยู่หน้าร้าน ส่วนมากใส่ เทียนอบ แต่ไหนแต่ไร ฝีมือฟั่นเทียนอบของบัวสอาดไม่รองใคร ผงสีฟัน กระแจ ดินสอพอง น้ำมันจันท น้ำมันกุหลาบจับผม ก็มี เทียนขี้ผึ้งแท้ ต้องของร้านถาวรธนสาร ตรงหน้าวัดสามปลื้ม บัวสอาดก็รับมาขาย คนโบราณจะ เกื้อกูล กัน กำไร เฟื้อง สลึง ก็เก็บออม โรคระบาด ทำให้ บางลำพูเงียบเหงาลงถนัดตา แต่ก็ได้บาลำพูเมื่อ ๓๐ กว่าปีก่อนคืนมา ไม่มีนักท่องเที่ยวฝรั่งดั้งขอคราคร่ำอย่างที่ผ่านมา กับข้าวกับปลาอย่างเก่าอย่างเห็นคุ้นตา “กลิ่นบางลำพู” ชวนให้เดินอยู่นานๆ ไม่อยากลาไป #เรือนบางระมาด อ่านเพิ่มเติมที่ www.ruenbangramat.com

Like Comment Share