ปรนเปรอ (๒) : ลิ้มเม้งกี่

ห้างชาเก่าแก่อีกแห่งย่านเยาวราช คือ ลิ้มเม้งกี่ ตรงข้ามเทกซัส สุกี้ คนสมัยก่อนมักเรียกขานตรอกเทกซัส ซึ่งก็คือ ถนนผดุงด้าวในปัจจุบัน ห้างชาแต่ละห้างมักจะมีชาที่ ปรุง อบ ขึ้นเอง ลิ้มเม้งกี่ มีตราทหารเรือ หีบห่อสวยงามอย่างโบราณ แยกสีกันตามอย่างและคุณภาพ สุ่ยเซียน สีหนึ่ง ทิกวนยิน สีหนึ่ง ส่วนตัวชอบห่อฟ้ามากที่สุด เรียก ปักโบวตันเคจ๋ง ตามสำเนียงกวางตุ้ง หรือ โบตั๋นขาว อาเฮียธวัชชัย ปรุง อบขึ้นมาให้มีกลิ่นหอมของดอกไม้ ดื่มแล้วสดชื่น ชุ่มคอ ใครไปใครมา เฮียมักจะชวนให้ดื่มชา โดยเลือกชาตัวใหม่ๆ หรือไม่ก็ชายอดนิยมเสมอต้นเสมอปลายให้ดื่ม ส่วนชาในภาพนี้ คือ ไต่หงเผ่า หรือ ตั่วอั่งเผา ในภาษาแต้จิ๋ว เป็นหนึ่งในชาอู่หลงเช่นกัน โดยอบเพิ่มความเข้นข้นกลิ่นชา ดื่มระหว่างวัน จะสดชื่นมาก

ห้างชาแต่ละห้างมีลักษณะเฉพาะตัวเอง ไม่วิ่งขึ้นลงตามกระแส นิ่งๆ สงบ มั่นใจในคุณค่า หากดีจริง ราคาไม่ใช่เรื่องใหญ่ “คนเราเกิดมา อายุไม่เกิน ๑๐๐ ปี ดื่มชาดีๆ เรียนรู้ไป นับว่าไม่เสียทีเกิดมาเป็นคน” อาเจ็กท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น ขณะร่วมวงดื่มชา #เรือนบางระมาด

อ่านเพิ่มเติมที่ www.ruenbangramat.com