ประตู (๑)

แต่เล็กแต่น้อย แม่จะสอนให้ ปิดประตูเบาๆ เดินเบาๆ ปิดประตูแล้ว ต้องหันกลับไปดู ปิดเรียบร้อยดีไหม อันที่จริง ก็คงเป็นเพราะสมัยก่อนยุงชุม เมื่อเข้าบ้าน เข้าห้อง ก็ต้องหับประตูให้เรียบร้อย ที่แปลกคือ สมัยก่อนพอเข้าหน้าฝน เราต้องรีบปิดประตู เพราะกลัวหิ่งห้อยจะบินเข้ามาในบ้าน ค่ำลง หิ่งห้อยเกาะอยู่ที่มุ้งลวด พราวไปหมด เราเป็นเด็ก ก็นั่งดูเพลินไป

มาจนวันนี้ อีกไม่กี่วัน จะอายุครบ ๕๐ ปีเต็ม นั่งคิดดู ก็เหมือนกับกำลังจะเปิดประตูก้าวไปสู่อีกระดับอายุหนึ่ง เอาเข้าจริงก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเอง “แก่” ทว่าความคิดอ่านนั่นสิ เติบโตขึ้น เมื่อตอนอายุครบ ๔๙ ปีเต็ม ดูจะตื่นเต้นมากกว่า เพราะเป็นปีสุดท้ายที่จะใช้เลข ๔ และตั้งใจว่าเมื่อเข้าเลข ๕ ก็จะใช้ชีวิตให้เรียบง่ายขึ้น ถอยห่างจากสังคม พิจารณาความตาย ต้องถือว่าโชคดีอย่างที่สุดที่ยังมีชีวิตมาจนวันนี้ หลายคนจากไปก่อนวัยอันควร โดยส่วนตัว ชื่นชอบปรัชญาฮินดู คือการแบ่งบทบาท หน้าที่ตามช่วงอายุ ออกเป็น ๔ ตอน ตอนละ ๒๕ ปี ตอนนี้ กำลังจะเข้าสู่ช่วง วนปรัสถ์ คือ การอยู่ป่า จริงๆ นับแต่เกิดโรคระบาดมาตลอด ๒ ปีครึ่งนี้ ได้ทำงานอยู่กับบ้าน สอน อ่าน เขียนหนังสือ ใช้เวลาได้ดีมากขึ้นกว่าเดิม จนไม่รู้สึกอยากกลับเข้าไปทำงานอย่างเดิมอีก โชคดีที่งานสอนเป็นแบบออนไลน์ดีกว่า

ตลอด ๒ ปีมานี้ รู้สึกดีที่ได้อยู่ในอาณาที่ตัวเอง ชอบ ห้องชุดเล็กๆ ริมคลองชักพระ ได้ปลูกต้นไม้ ทำกับข้าวง่ายๆ อยู่กับ นก ปลา แมลง ได้เรียนรู้ชีวิตชาวบ้านรอบๆ ตัว ซึ่งเรียกได้ว่า “หาเช้ากินค่ำ” นั้น ไม่มีเวลาให้คิดฟุ้งซ่าน ปากท้องอิ่ม นอนหลับ ตื่นเช้า นั้น คือ ชีวิตที่เรียบง่าย ในชีวิตหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนมาก และเลี่ยงการเอาทุกข์ไปใส่คนอื่น ในวัยเข้าเลข ๕ การเป็นผู้ฟังที่ดี สำคัญกว่าการเป็นผู้พูด ไม่มีใครอยากฟังความทุกข์ของคนอื่น เมื่อเราไม่เล่าความทุกข์ของเราให้คนอื่นฟัง คนอื่นก็จะไม่กล้าเล่าความทุกข์ของเขาให้เราฟังด้วย สบายหูสบายใจ !

ในวันที่กำลังจะก้าวเข้าหลัก ๕ ทำให้รู้ว่าเรามาถึงความรู้สึกที่ คนบอกว่า 1+1 = 7 นั้นถูกต้อง และหากเราบอกว่า =2 แล้วอีกฝ่ายบอกว่าผิด เราจะยิ้มให้เขา ทำไมวัยนี้ ถึงดีอย่างนี้ มันไม่น่ากลัวเลย “ความแก่” ความรู้สึก “ตัดรำคาญ” จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และอีกสิ่งหนึ่งที่ไม่ควรลืมคือ การจากลา ทั้งจากเป็นและจากตาย ค่อยเข้ามาใกล้ตัว กลัวไหม ไม่กลัวเลย เพราะคิดเสมอว่า พ่อ คงรอเราอยู่สักแห่ง ไม่ใช่แค่พ่อ ยังมีแมวที่น่ารัก เลี้ยงกันมา ๑๐ กว่าปี เขาก็ไปรอเราอยู่ แล้วเราคงได้พบกัน เวลาที่เหลืออยู่ ใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างที่สุด ระวัง “คำพูด” ที่จะทำให้คนอื่นไม่สบายใจ เพราะไม่อย่างเอาความชิงชัง หม่นหมอง ติดตัวเราไปด้วย

นอกจากมองที่ประตูเข้าสู่หลัก ๕ แล้ว ยังมองย้อนกลับไป เมื่อตอนก้าวสู่หลักต่างๆ ตั้งแต่ หลัก ๑๐ ๒๐ ๓๐ และ ๔๐ จากนี้จะค่อยเล่าสู่ฟัง #เบี้ยบ้ายรายทาง #เรือนบางระมาด

อ่านเพิ่มเติมที่ www.ruenbangramat.com