ดินแดนเล็กๆ อันชุ่มน้ำอุดมด้วยแม่น้ำหลากหลายสายไหลผ่านหุบเขาสูงทางเหนือต่อจากปลายเขาหิมาลัยเรื่อยลงมาสู่ที่ราบ กระแสน้ำแรง เกรี้ยวกราดหนักหนาในช่วงฤดูมรสุม กัดเซาะเอาดินฉ่ำน้ำลงมาทับถมเป็นตะกอน จนเกิดเป็นที่ราบผืนใหญ่ ก่อนลาดลงสู่ทะเลจีนใต้ ผู้คนต่างใฝ่หาดินแดนอันเหมาะสมต่อการเพาะปลูก ข้าว คือ อาหารหลักของชาวตะวันออกมาช้านาน ผ่านฤดูเพาะปลูก สู่ฤดูการเก็บเกี่ยว ท้องทุ่งนากว้างไกลสะท้อนแสงทองล้อแดดลม “สุวรรณภูมิ” ดินทองแดนคำ คือสีแห่งรวงข้าวซึ่งจะยังให้เกิดวัฒนธรรมอันซับซ้อนในกาลต่อมา
นับแต่กลางศตวรรษที่ 15 เรื่อยมา ผู้คนในแผ่นดินตะวันตกชาติตะวันตกปฏิเสธอำนาจศาสนจักรมากขึ้นเรื่อยๆ ก่อให้เกิดแนวคิดมนุษยนิยมทำให้ผู้คนเกิดความมั่นใจ แสวงหาความรู้ใหม่ๆ ที่เป็นจริง ที่สุด พลังมนุษย์นำไปสู่การปฏิวัติอุตสาหกรรมในเวลาต่อมา ชาติต่างๆ หมายตาดินแดนใหม่ เพื่อหาวัตถุดิบและเป็นตลาดสินค้า และออกเดินทางสู่ดินแดนใหม่ทางตะวันออก อันน่าตื่นตาตื่นใจ “ใบชา” คือ ของวิเศษจากแผ่นดินใหญ่ซึ่งน่าล่มหลง ช่างสดชื่นดีเสียจริง
“ใบชา” คือหนึ่งในสิ่งที่ต้องชิงมาครอบครอง
ปลายสมัยราชวงศ์ชิงแห่งแผ่นดินจีนระส่ำระสาย จากความไม่พอใจผู้ปกครองบ้านเมือง “ชาวแมนจู” ซึ่งนับเป็นอื่นในสายตาชาวฮั่น การฉ้อราษฎร์บังหลวง กดขี่ชาวไร่ชาวนา อีกทั้งภัยธรรมชาติ ความพ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าต่ออำนาจตะวันตกที่มารุกรานเพื่อชิงประโยชน์ ทั้งมอมเมาผู้คนด้วย “ฝิ่น” ยิ่งทำให้สถานการณ์เลวร้ายลง หนี ต้องหนี !
เรื่องราวแผ่นดินอันอุดมทางใต้ “หนันหยาง” ผ่านเข้าหูชาวจีนแถบเมืองท่าใหญ่ติดทะเล กวางตง กวางสี ไห่หนาน ชายหนุ่มจีนหลาต่อหลายรุ่น หลายกลุ่มภาษา เริ่มออกเดินทางสู่ทะเลใต้ “ไปตายเอาดาบหน้า” ดีกว่าอดตายอยู่บ้านเกิด บ้านเมืองในดินแดนทะเลใต้ ดินแดนหลายแห่งถูกชาวตะวันตกเข้ายึดครอง การผลิตอย่างครัวเรือนเปลี่ยนสู่การผลิตอย่างค้าขาย “แรงงาน” คือ ปัจจัยสำคัญ ชาวจีนหางเปียยาวทยอยออกจากแผ่นดินใหญ่เรื่อยมา พร้อมเป็นแรงงานในวงล้อการผลิตนั้น ความเจริญ อยู่ดีกินดี คือเป้าหมาย บ้างไปถึงฝั่งฝัน บ้างสิ้นหวัง ท้อแท้ ล้มตาย จะอย่างไร ทะเลใต้ หนันยางก็ยังมีเสนห์ดึงดูดใจ #กังไสยาม #นิยายต่อเนื่อง #เรือนบางระมาด
โปรดติดตามนิยายอิงประวัติศาสตร์ “กังไสสยาม” ผลงานลำดับที่ 2 จากเรือนบางระมาดซึ่งนำพาผู้อ่านสู่ดินแดนโพ้นทะเลใต้กับหนุ่มจีนผู้ทรนงบากบั่น อองเกียนเบ๋ง ได้อีกไม่นาน
Comentários