เกื้อกูลดูแล

ในช่วงปลายแผ่นดินรัชกาลที่ ๙ เรามักจะได้ยินเรื่อง เกษตรกรรมผสมผสาน ไม่ปลูกพืชเชิงเดี่ยว เน้นการสร้างฐานอาหารให้แก่ตน อันที่จริง หลักคิดแบบนี้ฝังรากอยู่ในหมู่ชาวสวนมาเนิ่นนาน สัก ๖๐ ปีที่แล้ว บางกอกน้อย เลยขึ้นไปถึงบางกรวย เป็นสวนผลไม้เสียสิ้น ตำบลบางขุนนนท์ ขึ้นชื่อเรื่องทุเรียน และ มังคุด มือหนึ่ง คือ ยายจ่าง จุลละทรัพย์ คุณแม่ของ พล อ. อ. ทวี จุลละทรัพย์ จอมพลลือชื่อในสมัยสัก ๔๐ - ๕๐ ปีล่วงมา แถบบางกอกน้อยนี่ ไม่มีใครไม่รู้จัก ยายจ่าง ส่วนบางกรวยขึ้นชื่อเรื่อง กะท้อน สวนในแถบบางกอกน้อย เมืองนนทบุรี เป็นสวนยกร่อง เพราะชักน้ำมาจากแม่น้ำเจ้าพระยา น้ำที่ชักเข้ามาตามลำกระโดง ใช้รดผลไม้ และรักษาความชุ่มชื่นของดิน ทั้งยังเป็นแหล่งเพาะปลาน้ำจืดตามธรรมชาติ ปลาช่อน ปลากะดี่ มีอยู่มากมาย เมื่อปลูกทุเรียน จะต้องมีไม้พี่เลี้ยงคือ ทองหลาง เพื่อให้ร่มเงา ใบทองหลางที่ร่วงลงมา ยังเป็นปุ๋ยชั้นดี หัวท้องร่อง มักปลูกมะปรางหวาน มังคุด หรือ มะไฟ ไม้ต่างๆ เหล่านี้ ช่วยซับน้ำเค็มได้ระดับหนึ่ง มาวันนี้ ชาวสวนแถบคลองอ้อมนนทบุรี พยายามฟื้นฟู การปลูกทุเรียนแบบดั้งเดิม แม้จะเสี่ยงอยู่บ้าง แต่ก็ชวนให้คิดถึงวันเก่าก่อน