เวลา (๘)

สิ่งหนึ่งที่ยังซ่อนตัวอยู่ในเวลาปัจจุบัน คือ นิตยสาร นิตยสารที่เป็น “เล่ม” และต้องใช้เวลาอย่างยิ่งในการผลิต ประสานงานแต่ฝ่าย ทั้ง ภาพ ข้อเขียน ข้อความ โฆษณา ทุกอย่างต้องผ่านการขัดเกลาซึ่งต้องใช้ “เวลา” หากมีข้อผิดพลาด บรรณาธิการ ก็จะถูกติติงได้ คนส่วนใหญ่คิดว่านิตยสารเล่ม “ตาย” แล้ว ไม่จริงเลย นิตยสารอย่างดั้งเดิมยังคงอยู่ การสื่อสารด้วยนิตยสารนั้น ต้องใช้เวลาซึมซาบอย่างน้อยก็สัก 15 วัน อย่างที่คุ้นกันสมัยก่อนว่า “รายปักข์” หรือ “ปักษ์” ก็หมายอย่างเดียวกัน คือ นับไป 15 หรือ 14 วันตามปฏิทินจันทรคติ นิตยสารเสมือนจริงอย่างออนไลน์นั้น ไม่อาจแทนที่ “ฉบับเล่ม” ได้ เพราะเราไม่อาจเพ่งหน้าจอได้เกิน 20 นาที เพื่อซึมซับความงามจาก ภาพและภาษา ได้เลย และหากจะกลับมาอีก อาจค้นไม่เจอ หากแต่ “ฉบับเล่ม” นั้นจับต้องสัมผัสได้ ยิ่งเพ่ง ย่ิงอ่าน ยิ่งงาม นิตยสารฉบับเล่มคือ สิ่งที่หน่วงรั้งเวลาเดิมๆ ของคนรุ่นก่อนไว้ ให้เห็นว่า เราไม่ควรเดินเร็วเกินไป ควรนั่งลงละเลียดความงามของ ความ ภาพ ที่ผ่านการขัดเกลามาอย่างลเอียดลออ #เบี้ยบ้ายรายทาง #เรือนบางระมาด

อ่านเพิ่มเติมที่ www.ruenbangramat.com