ติดนิสัยตื่นเช้ามาแต่ไหนแต่ไร เมื่อยังเล็กอยู่ในสวนทุเรียนบางยี่ขัน เสียงหม้อแกง กะทะ กระทบกัน อีกทั้งเสียงนกร้อง ปลุกให้ตื่นแต่ "ย่ำรุ่ง" พร้อมกลิ่นหอมของดอกไม้อ่อนๆ ดอกพิกุล มะลิ ใบมะกรูด เป็นความทรงจำยามเช้าเสมอมา จนไปเรียนต่างประเทศ ในช่วงฤดูร้อนดอกลาเวนเดอร์ จะหอมฟุ้งไปทั่ว เพื่อนฝรั่งจะห่อดอกด้วยผ้าลินิน เย็บเป็นหมอนน้อย วางไว้ที่หมอน หลับก็สบาย ตื่นก็สดชื่น ตะวันออกกัลตะวันตกประสานกันจนเกิดเป็นกลิ่น ย่ำรุ่ง